Epifaniczny tom 5 – rozdział 6 – str. 414
Misje naszego Pana w Paruzji i Epifanii
prawdy i stale dodawały im większego blasku, możemy zauważyć, że czynił On te rzeczy w sferze religijnej w czasie Paruzji. W Epifanii możemy zauważyć, że to samo czyni On przez Teraźniejszą Prawdę oraz Zwiastuna Epifanii. Z pewnością czyni On to przez te pisma, choć w znacznie mniejszym stopniu także przez pisma i wykłady innych. Przez te pisma, szczególnie przez E 4 oraz Zwiastuna Epifanii, Pan w pewnym stopniu podał nieco światła na temat prawd świeckich. W czasie Paruzji i Epifanii prawdy świeckie podaje jednak głównie przez wykłady i pisma ekspertów ze wspomnianych wyżej świeckich dziedzin wiedzy. Do rozpowszechniania takiej prawdy korzysta On z narzędzi podobnych do tych wspomnianych powyżej, użytych do obalania błędów świeckich.
(20) Drodzy bracia, oddawajmy cześć naszemu Panu (a nie używanym przez Niego narzędziom), jako Temu, który siedzi – działa urzędowo – jako Rafinator i Polerowacz, rozwijający srebro prawdy. Chociaż powinniśmy szanować używane przez Niego narzędzia jako takie, zawsze powinniśmy pamiętać, że nie są one dla Kościoła ani świata źródłem prawdy świeckiej czy religijnej. Jej najwyższym źródłem jest Bóg, a następnym – Chrystus. Najwyższym uznaniem, jakim słusznie mogą cieszyć się w związku z tym inni, to uznanie przywileju religijnych lub świeckich sług Boga i Chrystusa. Taka postawa zachowa ich w stanie pokory i powstrzyma innych od krańcowości (1) czczenia posłanników, co czynią na przykład zwolennicy przewodu, a także (2) od pogardzania zwierzchnościami, co na przykład czynią ci, którzy odrzucają wszelkich ludzkich nauczycieli (Kol. 2:18; 2Piotra 2:10). Pozwoli nam ona natomiast wielce miłować, oddawać cześć i uwielbiać Boga i Chrystusa jako takie źródła prawdy, a Ich narzędzia nie uważać za nic więcej jak tylko Ich narzędzia. Zawsze pamiętajmy więc, że to nasz Pan siedzi jako