Epifaniczny tom 8 – rozdział 1 – str. 18
Izraelici Wieku Ewangelii
liczeniu – lecz nie zawsze, np. przy buncie Korego, Datana i Abirama (4Moj. 16) – wydają się kolejno przedstawiać rosyjską, rumuńską i bułgarską część słowiańskiego Kościoła grekokatolickiego. Jak można zauważyć, pominięty jest tu Kościół jugosłowiański. Jest to wynikiem faktu, że na wiosnę 1914 roku doszło do unii między Kościołem rzymskokatolickim a Serbią, co doprowadziło do zamordowania arcyksięcia Austrii i w ten sposób stało się bezpośrednią przyczyną wojny światowej. Wybuch wojny został więc poprzedzony pełną unią Rzymu i Serbii. Takie zachowanie się Serbii było wystarczające, by usunąć ją ze społeczności grekokatolickiej, w której dotąd się znajdowała.
(16) Następnie podane są liczby i podziały pokolenia Symeona (uważny; w. 12-14 ). Jak już zauważyliśmy, Symeon reprezentuje Kościół rzymskokatolicki. Jego pięciu synów: Nemuel (dzień Boga), Jamin (prawa ręka), Jachin (utwierdzony), Zerach (świt) oraz Szaul (pożądany) wydają się być typem Kościoła katolickiego jako kościoła państwowego, kolejno w następujących krajach Europy: Polsce, Austrii, Niemczech, Jugosławii i Hiszpanii. Rzymskokatolicki Kościół Francji, Włoch itd. nie jest pokazany w tym typie, ponieważ w czasie Paruzji i na początku Epifanii nie było w tych krajach prawnej unii kościoła i państwa. Nemuel i Zerach właściwie mogą obrazować kolejno polski i jugosłowiański Kościół katolicki, ponieważ stał się on kościołem państwowym w Polsce w czasie dnia Boga, Dnia Pomsty, a w Jugosławii stał się takim w Świcie Tysiąclecia. Austriacki Kościół katolicki od wieków jest prawą ręką (Jamin) Rzymu. Rzym jest mocno utwierdzony (Jachin) w Niemczech, a hiszpański Kościół katolicki z pewnością jest wielce pożądany i doceniany przez Rzym. Liczba Symeonitów w czasie drugiego spisu (22.200; w. 14) była znacznie niższa niż podczas pierwszego (59.300; 4Moj. 1:23), co wskazuje na fakt, że Kościół rzymskokatolicki posiada