Epifaniczny tom 8 – rozdział 1 – str. 21
Izraelici Wieku Ewangelii
praktykowany w denominacjach poza denominacją kongregacjonalną, zadający jej bolesną ranę swymi odmiennymi poglądami (w. 33). Jest pięć denominacji, które częściowo praktykują kongregacjonalną formę rządzenia się kościoła: luteranie, antytypiczna Machla (tańcząca); baptyści, antytypiczna Noa (wędrująca); Chrześcijanie, Uczniowie, antytypiczna Chogla (kuropatwa); adwentyści, antytypiczna Milka (królowa), oraz unitarianie-uniwersaliści, antytypiczna Tirsa (radość, uciecha). Także Manasses był liczniejszy przy drugim spisie (52.700; w. 34) niż przy pierwszym (32.200; 4Moj. 1:35), co ma takie samo typiczne znaczenie, jak w podobnych wyżej wspomnianych przypadkach.
(22) Kościół luterański to antytypiczny Efraim (podwójnie owocny; w. 35); tak jak jego typ, składa się on z trzech wielkich grup: niemieckiego Kościoła luterańskiego, antytypicznego Szutelacha (zasiew, plantacja); skandynawskiego Kościoła luterańskiego, antytypicznego Bechera (pierworodny, pierwiastek, pierwociny); oraz amerykańskiego Kościoła luterańskiego, antytypicznego Tachana (obozowisko). Eran (czujny), syn Szutelacha (w. 36), wydaje się przedstawiać luteran krajów bałtyckich, którzy zostali rozwinięci bezpośrednio przez niemieckich luteran, których stanowili większość. Przy drugim liczeniu Efraim był mniej liczny (32.500; w.37) niż podczas pierwszego (40.500; 4Moj. 1:33), co jest typem faktu, że liczba jego wojowników została odpowiednio zmniejszona.
(23) Antytypiczny Beniamin (syn prawej ręki) to sekty fanatyczne. Składają się one (w.38) z mormonów, antytypicznego Beli (zniszczenie); kwakrów, antytypicznego Aszbeli (myśl Boga); Ludu Świętości, antytypicznego Achirama (mój brat jest wysoki); grup zielonoświątkowych, antytypicznego Szefufama (wąż; w. 39); oraz leczących wiarą, antytypicznego Chufama (ukryty). Mormoni składają się z dwóch grup: brighamistów [Brighamites, od założyciela Brighama Younga – przypis tł.] oraz świętych dni ostatnich [Latter Day Saints, oficjalna nazwa tego Kościoła – przypis tł.], będących kolejno antytypami Arda (potomek władców) oraz Naamana (przyjemny). W czasie drugiego spisu Beniamin