Epifaniczny tom 8 – rozdział 10 – str. 691
Trąby i marsze Wieku Ewangelii
wyruszały w kolejności chronologicznej typicznych pokoleń odpowiednich obozów typicznych. Na podstawie podanego wyżej powodu, czas wyruszenia w antytypie kompletnego Naftaliego (unitarian-uniwersalistów) nie jest wyjątkiem od tej reguły, gdy czas jego podróży porówna się z czasem Kościoła metodystów jako antytypicznego Aszera, który w typie rodzi się później niż Naftali.
(29) Werset 14 wyraźnie stwierdza, że jako pierwszy wyruszył sztandar Judy. Jest to typem faktu, że w boju chrześcijanina najpierw w logiczny sposób pojawia się Boska moc, przejawiająca się w trzech doktrynach: (1) ukrzyżowanej klasie Chrystusa, reprezentowanej w Wieczerzy Pańskiej; (2) Biblii jako jedynym wyznaniu wiary chrześcijanina, ośrodku chrześcijańskiej jedności; oraz (3) chronologii wskazującej na Królestwo jako środek obalenia zła i ustanowienia dobra. Niewątpliwie Krzyż, Słowo oraz chronologicznie zapowiedziane Królestwo, działające w mocy, w logiczny sposób pojawiają się w chrześcijaństwie jako pierwsze. Zarówno w logicznej, jak i chronologicznej kolejności ich rozwoju te trzy doktryny następują po sobie w manifestowaniu mocy w chronologicznej kolejności, w jakiej stawały się szafarskimi doktrynami odnośnych denominacji. Pierwszą z nich jest Chrystus, Głowa i Ciało, ukrzyżowany i pokazany w Wieczerzy Pańskiej. W logicznym porządku pojawia się ona jako pierwsza ze wszystkich chrześcijańskich doktryn, a w kolejności chronologicznej właściwie stała się pierwszą z trzech szafarskich doktryn antytypicznego Obozu po wschodniej stronie. Nasze badanie ofiar książąt Wieku Ewangelii (4Moj. 7:10-89) oraz trąbienia przez kapłanów na alarm w celu rozpoczęcia marszu obozów (4Moj. 10:5-8) pozwala nam dostrzec związki czasowe między tymi ofiarami, trąbieniem i podróżowaniem pokoleń. Wyjaśniając te podróże, w każdym przypadku będziemy wskazywać na te trzy oddzielne grupy działań, co pozwoli nam zdobyć pełny obraz antytypu, w jego trzech istotnych elementach, rozwijających się