Epifaniczny tom 8 – rozdział 10 – str. 703

Trąby i marsze Wieku Ewangelii

ucznia Tertuliana. Innymi głównymi orędownikami tego sekciarskiego ruchu była większość kolejnych papieży w Rzymie, począwszy od Korneliusza (251) a kończąc na Grzegorzu Wielkim (590). Największymi między tymi dwoma, wymienionymi powyżej, byli: Damazy (360), Innocenty (402) oraz Leon Wielki (440). W zamienianiu w sektę Kościoła rzymskokatolickiego jeszcze bardziej wpływowi byli jednak Ambroży, Augustyn i Hieronim, którzy wraz z Grzegorzem Wielkim stanowią czterech rzymskokatolickich ojców kościoła. Główną rolę wśród nich w wypaczaniu ruchu Maluczkiego Stadka odnośnie jednego Kościoła jako opiekuna i administratora prawdy odegrali Cyprian i Augustyn, przy czym ten drugi większą niż ten pierwszy. Gdy ci wodzowie z utracjuszy koron ofiarowali swą czaszę, misę i łyżkę, byli antytypem Szelumiela, syna Suriszaddaja, wyruszającego w podróż z wersetu 19. Przyłączała się do nich stale rosnąca liczba wyznawców, jako członków Kościoła rzymskokatolickiego, którzy prowadząc na ten temat spory, wzrastali pod tym względem w znajomości, łasce i służbie, dyskutując o tym temacie z punktu widzenia doktrynalnego, obalającego, naprawiającego i etycznego. Czyniąc to, wnoszą swój wkład do podróżowania z wersetu 19. Ten cały sekciarski konglomerat popełnił błąd twierdząc, że tym jednym prawdziwym Kościołem jest Kościół rzymskokatolicki. Szczegóły na ten temat można znaleźć w rozdziale V. Broniąc tej nauki, antytypiczny Symeon głosił i bronił Boskiej mądrości w związku z tą doktryną.

      (38) Werset 20 dotyczy udziału Gada w podróżowaniu. Było to trzecie pokolenie w obozie Rubena, którego stanowisko znajdowało się po południowej stronie przybytku, a jego księciem był Eliasaf, syn Deuela. Gad znaczy grupa,Eliasaf – mój Bóg dodaje, a Deuel – uznanie władzy. Gad jest typem Kościoła episkopalnego, anglikańskiego, a Eliasaf – jego wodzów z utracjuszy koron: Elżbiety, Parkera, Grindala, Whitgifta, Hookera, Taylora, Barrowa, Luada itd. Członkiem Maluczkiego Stadka, który rozpoczął

poprzednia stronanastępna strona