Epifaniczny tom 8 – rozdział 10 – str. 731
Trąby i marsze Wieku Ewangelii
zięć Boga z punktu widzenia Jetra (Reuel, Raguel) oraz jego rodziny (2 Moj. 2:16-23). Proszę to porównać z E 11, str. 25, 26, ak. 17, 18. To, że w czasie pobytu w ciele nasz Pan bezpośrednio zabiegał o nawrócenie Izraela, jest oczywiste na podstawie Jego całej służby, którą wzruszająco i ze łzami podsumowuje w następujących słowach: „Ileż to razy chciałem zgromadzić dzieci twoje, jak kokosz zgromadza pisklęta swoje pod skrzydła, a nie chcieliście” (Mat. 23:37-39; Łuk. 19:41-44). Dążąc do ich nawrócenia („pójdź z nami”), stawiał przed nimi ofertę wysokiego powołania tego Nasienia do Boskiej natury i dziedzictwa Bożego („wyruszamy do miejsca, o którym Pan powiedział: Dam je wam” – 1Moj. 22:16-18). Starając się zebrać Nasienie oraz wiedząc, że błogosławieństwo to najpierw miało być zaoferowane Izraelowi (Jan 1:11-13; Rzym.1:16), ograniczał Swą służbę do Izraela, poszukując jego zbłąkanych owiec (Mat. 15:24). Nasz Pan często wprost obiecywał Izraelowi wielkie błogosławieństwa („uczynimy ci dobro” – Mat. 22:1-4; Jan 6:26-58 itp.). Podobnie próbował pozyskać ich przez Apostołów i innych, oferując im przez nich wielkie błogosławieństwa (Mat. 10:6; Łuk. 10:1-16; Dz.Ap. 1:8; 2:14-40; 3:12-26; 13:16-49). Roztaczanie przez Niego i przez nich szczegółów wspaniałych rzeczy wysokiego powołania przed Izraelem jest pokazane w typie w słowach: „ponieważ Pan obiecał wiele dobrego Izraelowi”.
(59) Odmowa Chobaba przyjęcia zaproszenia Mojżesza do towarzyszenia mu i Izraelowi spod Synaju do Kanaanu (w.30) jest typem odmowy Izraela wejścia do sfery prawdy i ducha prawdy w drodze do Królestwa. Odmowa ta została podana słowem i czynem. Odrzucenie tego zaproszenia słowem polegało na sprzeciwianiu się przez nich ofercie Jezusa oraz Jego rzeczników przez całe Żydowskie Żniwo. Odrzucenie go przez nich czynem polegało na prześladowaniu i uśmierceniu Jezusa oraz prześladowaniu Jego rzeczników, torturowaniu wielu z nich oraz innych uczniów, a także uśmierceniu niektórych