Epifaniczny tom 8 – rozdział 2 – str. 39
Lewici Wieku Ewangelii
Główni historycy Biblii to Kurtz, Milman i Edersheim; natomiast czołowi biografowie Biblii to Edersheim, Neander, Andrews, Conybeare i Howson. Wybitnymi historykami Kościoła są: Mosheim, Neander, Hagenbach, Kurtz, Milman i Fisher. Najlepsi historycy doktryn Kościoła to Neander i Hagenbach. W tej dziedzinie działało bardzo wielu zdolnych uczonych. Druga grupa antytypicznych Hebronitów składa się z chronologów (Jachazjel, Bóg przewiduje). W dziedzinie chronologii Kapłanom i nominalnemu ludowi Bożemu służyli tacy ludzie jak Usher, Priestly, Hales, Jarvis i wielu innych. Trzecią grupą Hebronitów Wieku Ewangelii są archeolodzy (Amariasz, Jehowa mówi). Na polu archeologii biblijnej, tj. historii naturalnej, zwyczajów i zajęć domowych, relacji społecznych, jednostek miar i wag, monet, zastosowań religijnych itp. krajów biblijnych, dobrą pracę dla Kapłanów i nominalnego ludu Bożego wykonali Lightfoot i Thomson, natomiast na polu archeologii chrześcijańskiej – Smith i Coleman. Czwartą grupą Hebronitów Wieku Ewangelii są geografowie Biblii (Jerijjasz, uziemiony przez Jehowę). W dziedzinie geografii biblijnej Reland, Thomson i Hurlbut dali Kapłanom i nominalnemu ludowi Bożemu pomoce i mapy. Encyklopedyści, którym zawdzięczamy słowniki biblijne, tacy jak Smith, Hackett, Abbott, Kitto, Hastings itp., ze swymi współpracownikami, oraz ci, od których otrzymaliśmy encyklopedie kościelne, tacy jak McClintock, Strong, Schaff i Herzog, ze swymi współpracownikami – pracowali w każdej dziedzinie działalności antytypicznych Hebronitów, z dużą korzyścią dla Kapłanów i nominalnego ludu Bożego.
(14) Czwarta i ostatnia grupa Lewitów Kehatytów, Uzzielici, składała się z trzech podgrup (2Moj. 6:22). Uzziel znaczy moc Boga. Uważamy, że antytypicznymi Uzzielitami Wieku Ewangelii są ci usprawiedliwieni uczeni, którzy działali szczególnie w dziedzinie teologii systematycznej, pisząc rozprawy