Epifaniczny tom 8 – rozdział 2 – str. 56
Lewici Wieku Ewangelii
z ich pracą oraz rzeczami, z który mi mieli do czynienia. Jeśli Pan pozwoli, tymi większymi szczegółami mamy nadzieję się zająć, gdy zaczniemy omawiać ten rozdział. Obecnie ograniczymy naszą uwagę do szczegółów podanych w 4Moj. 3:27-31. Wyżej wyjaśniliśmy antytypy Wieku Ewangelii dla Amramitów, Isharytów, Hebronitów i Uzzielitów; nie musimy więc wchodzić w szczegóły wersetu 27. Komentując werset 22, wyjaśniliśmy też antytyp wersetów 28, 34. Nie będziemy więc podawać żadnych dalszych komentarzy na temat wersetu 28. W wersecie 29 podana jest lokalizacja namiotów Kehatytów wobec przybytku – po jego południowej stronie. Drugą co do ważności stroną przybytku, zaraz po jego stronie wschodniej, była strona południowa. To właśnie z tego powodu Kehatyci, jako najważniejsi z Lewitów, mieli przywilej mieszkać po południowej stronie świętej budowli, będąc typem tego, że Kehatyci Wieku Ewangelii mieli być najwyższą klasą, a także wykonywać najbardziej odpowiedzialną i doniosłą pracę Lewitów Wieku Ewangelii. W typie Kehatyci nosili oczywiście najświętsze sprzęty przybytku, co obrazuje fakt, że Kehatyci Wieku Ewangelii mieli wykonywać ważniejszą i bardziej odpowiedzialną pracę niż inni Lewici Wieku Ewangelii. Wyjaśniliśmy już werset 30, mówiący o tym, że Elsafan, wódz Kehatytów przedstawia dogmatyków jako najbardziej wpływowych Kehatytów Wieku Ewangelii.
(31) W wersecie 31 wymienione są poszczególne sprzęty przybytku, które były pod strażą Kehatytów, z wyjątkiem umywalni, o której nie ma żadnej wzmianki w obecnym hebrajskim tekście tego wersetu. Niezwykłe jest to, że obecny hebrajski tekst 4 Moj. 4:1-20, gdzie podane są sprzęty przybytku, także pomija umywalnię. Mimo to, jako część sprzętów przybytku, znajdowała się ona oczywiście pod opieką Kehatytów. Słusznie nie ma więc o niej wzmianki