Epifaniczny tom 8 – rozdział 2 – str. 74
Lewici Wieku Ewangelii
z desek miała 1,5 łokcia szerokości. Czytamy, że było 6 desek, których łączna szerokość wynosiła 9 łokci; były też części dwóch innych desek, które tworzyły zachodnią ścianę świątnicy najświętszej (2Moj. 26:22-25). Zatem wewnątrz świątnicy najświętszej, jako część jej zachodniej ściany, mogło być tylko 0,5 łokcia każdej z końcowych desek. Innymi słowy, tylko 1/3 narożnych desek widoczna była wewnątrz jako ściana świątnicy najświętszej. Z tego samego powodu w każdej z dwóch ścian świątnicy najświętszej widocznych było wewnątrz 6 1/3 deski. Innymi słowy, wewnątrz świątnicy najświętszej znajdowało się 18 pełnych desek, a z 4 pozostałych desek ⅓ była widoczna od środka, natomiast ⅔ z nich nie były widoczne w świątnicy najświętszej. Te deski również są typiczne. Jak wiemy, Nowy Testament składa się z 27 ksiąg, z których 9 znaleźliśmy w 5 słupach w świątnicy oraz w 4 słupach świątnicy najświętszej; uważamy, że pozostałych 18 ksiąg jest pokazanych w 18 pełnych deskach widocznych wewnątrz świątnicy najświętszej. A co z 4 deskami, które w 1/3 tworzą części 4 narożników świątnicy najświętszej? Wierzymy, iż przedstawiają one 4 z 5 najważniejszych ksiąg Starego Testamentu. W powszechnej opinii najważniejszymi księgami Starego Testamentu jest pięć ksiąg Mojżesza – Pięcioksiąg. Zauważyliśmy już, że pierwsza z nich, 1Mojżeszowa, pokazana jest w jednym ze środkowych drągów. Rozumiemy więc, że 2 Mojżeszowa, 3 Mojżeszowa, 4 Mojżeszowa i 5 Mojżeszowa są pokazane w 4 deskach, których 1/3 jest widoczna w 4 narożnikach świątnicy najświętszej. To budzi pytanie: dlaczego zaledwie 1/3 każdej z tych desek przedstawia te księgi widoczne wewnątrz świątnicy najświętszej, a 2/3 z nich nie jest tam widoczna? Wierzymy, że ma to na celu pokazanie, że chociaż księgi, na które one wskazują, jako takie nie należą do ksiąg Nowego Testamentu, to jednak ich typiczne nauki określają charakter i zakres wszystkiego,