Epifaniczny tom 8 – rozdział 2 – str. 75
Lewici Wieku Ewangelii
co znajduje się w Nowym Testamencie. Każdy, kto rozumie typiczne nauki tych 4 ksiąg oczywiście wie, iż są one cieniem nauk ksiąg Nowego Testamentu, czego nie można powiedzieć o żadnych innych 4 księgach Starego Testamentu, a nawet o nich wszystkich razem wziętych. Pozostaje jeszcze 26 desek, które jak dotąd nie zostały omówione. Zauważmy, że stanowią one deski całkowicie znajdujące się w świątnicy – po 13 w każdej z jej ścian. Rozumiemy, że tych 26 desek przedstawia pozostałe księgi Starego Testamentu: 13 desek w ścianie południowej prawdopodobnie reprezentuje 13 ważniejszych ksiąg, a te w ścianie północnej – 13 mniej ważnych ksiąg. W drągach, słupach i deskach przybytku Pan niewątpliwie dostarczył nam bardzo niezwykłych symboli. Ich stosowność jako symboli 66 ksiąg Biblii staje się oczywista, gdy pamiętamy, że tak jak były one podstawą i oparciem właściwego przybytku – lnianych zasłon oraz ich trzech nakryć, tak 66 ksiąg Biblii stanowi podstawę i oparcie dla klasy Chrystusa – prawdziwego Przybytku Boga.
(51) Z właściwej konstrukcji tej budowli do rozważenia pozostają jeszcze podstawy – dosłownie cokoły – oraz czopy, które – wsunięte w otwory w podstawach – miały za zadanie utrzymywać deski i słupy w pozycji pionowej. Te wszystkie cokoły były ze srebra, z wyjątkiem pięciu utrzymujących pięć słupów w świątnicy (2Moj. 26:19, 21, 25, 32), które były wykonane z miedzi (2Moj. 26:37). Srebrne cokoły przedstawiają fakt, że podstawą ksiąg Biblii jest prawda i że księgi te są prawdziwie Boskiego pochodzenia. Fakt, że 5 słupów w świątnicy spoczywało na cokołach miedzianych, wydaje się typem myśli, że 5 ksiąg w nich pokazanych jest szczególnie przydatnych dla tych, którzy właśnie mają przejść lub właśnie przeszli ze stanu usprawiedliwionego do stanu spłodzenia z Ducha. Złote czopy (2Moj. 26:17), które były dopasowane do dwóch gniazd dla czopów w każdym cokole, z jednej strony