Epifaniczny tom 8 – rozdział 2 – str. 86
Lewici Wieku Ewangelii
ułatwiających im wzmacnianie braci. Misy reprezentują naprawianie; łyżki [polskie tłumaczenia oddają to słowo jako czasze, przystawki – przypis tł.] (używane szczególnie do wonnego kadzidła; 4Moj. 7:14 itd.) – wychowywanie w sprawiedliwości; czasze przedstawiają obalanie, a „kubki do nalewania” – doktryny. Kubki były używane do ofiar z płynów, które podobnie do ofiar śniednych są typem naszego chwalenia i czczenia Jehowy, tj. służenia Mu. Czcimy Go – służąc Jego sprawie, wychwalamy Go – ogłaszając Jego plan, objawiający innym Jego chwalebny charakter. Kubki są więc typem doktryn tego planu, które oczywiście objawiają chwałę Boga (1Piotra 2:9). Kładzione na nie płótno karmazynowe (w. 8) reprezentuje zasługę (ofiarę) naszego Pana, która musi okrywać Kościół (stół), karmiący braci wzmacniającym Słowem, by uczynić ich służbę możliwą do przyjęcia. Użycie tego płótna w przypadku stołu i rzeczy do niego należących sugeruje również, że bracia wzmacniający innych nauczają kapłaństwo i kładą nacisk, że aby być wzmocnionym we wzroście w każdym dobrym słowie i uczynku, muszą mieć zasługę Pana jako własną, by mogła uczynić ich godnymi przyjęcia w trakcie ich rozwoju jako nowych stworzeń. Umieszczenie przez nich ostatniego przykrycia ze skór foczych na stole, jego naczyniach oraz chlebie reprezentuje to, że wierność antytypicznych Kapłanów w takiej służbie czyni te rzeczy odrażającymi dla niekapłanów. Drążki oraz umieszczenie ich w pierścieniach ma znaczenie podobne jak w przypadku arki, z tym wyjątkiem, że stół przedstawia Kościół jako wzmacniający braci, a nie Boga i Chrystusa w niebie – antytypiczną Arkę.
(64) Wersety 9, 10 dotyczą przykrywania świecznika i jego naczyń. Świecznik reprezentuje Kościół jako oświecający braci, a jego naczynia – nauki używane przez oświecających braci dla oświecania współkapłanów. Były cztery rodzaje