Epifaniczny tom 8 – rozdział 2 – str. 87
Lewici Wieku Ewangelii
tych naczyń: lampy, szczypce lub inaczej gasidła, popielnice oraz naczynia do oliwy. Lampy są typem doktryn, które szczególnie dają oświecenie; szczypce, gasidła używane do przycinania knotów itp., reprezentują obalanie błędu (Izaj. 6:5-7); popielnice, tace do gaszenia, służące do zbierania skrawków knotów itp., reprezentują naprawianie złych cech i złego postępowania; natomiast naczynia do oliwy, używane jako pojemniki na oliwę, przedstawiają wychowywanie w sprawiedliwości, w którym zachowywany jest duch zrozumienia (oliwa). Przykrywanie świecznika przez kapłanów niebieskim płótnem reprezentuje fakt, że wierna służba ich antytypów w stosunku do antytypicznego Świecznika widziana jest przez Boga i Kapłanów jako wypełniana wiernie. Przykrywanie przez nich jego naczyń jest typem faktu, że ich antytypy wiernie używają antytypicznych naczyń – nauk – do oświecania braci i są za takich uznawani przez Boga i kapłaństwo. Odraza wobec Kościoła i jego nauk w ich funkcji wiernego oświecania dla niekapłanów pokazana jest przez przykrycie świecznika i jego naczyń skórami fok. Typiczne było także umieszczenie ich, tak przykrytych, na noszach. Ponieważ kapłaństwo otrzymuje swe główne oświecenie z Nowego Testamentu, rozumiemy, że nosze używane do przenoszenia przykrytego świecznika i jego naczyń są typem Nowego Testamentu. Ustawienie noszy przez kapłanów tak, by Lewici mogli nieść świecznik i jego naczynia, przedstawia polecanie Nowego Testamentu przez wiernych Kapłanów Lewitom, do wykorzystania w służbie antytypicznym Kapłanom i Izraelitom w zakresie antytypicznego Świecznika i jego naczyń.
(65) Wersety 11, 12 mówią o przykrywaniu złotego ołtarza i jego naczyń. Chociaż wersety te nie mówią wyraźnie o naczyniach towarzyszących złotemu ołtarzowi, werset 12 sugeruje, że takie naczynia tam były. Czyni to wyrażeniem