Epifaniczny tom 8 – rozdział 2 – str. 88
Lewici Wieku Ewangelii
„wszystkie naczynia usługi, którymi służą w świątnicy”, tj. w Świątnicy w odróżnieniu od Dziedzińca i Świątnicy Najświętszej. Poza naczyniami należącymi do stołu i świecznika, które były przykrywane razem z odnośnymi sprzętami, wszystkie naczynia Świątnicy należały do złotego ołtarza. Zgadza się z tym kolejna okoliczność: 3Moj. 16:16, pod wyrażeniem „namiot zgromadzenia”, ma na myśli Świątnicę, natomiast gdy 3Moj. 16 używa terminu Świątnica, zawsze ma na myśli Świątnicę Najświętszą. Pojednanie za namiot zgromadzenia oznacza więc pojednanie za Świątnicę w odróżnieniu od Obozu i Świątnicy Najświętszej. Według 2Moj. 30:10 pojednanie to było jednak za złoty ołtarz. Zatem złoty ołtarz, jako najważniejsza rzecz w Świątnicy, czasami oznacza Świątnicę, a określenie Świątnica niekiedy oznacza złoty ołtarz. Rozumiemy, iż tak właśnie jest w wersecie 12, używającym terminu świątnica, który jest tłumaczeniem tego samego hebrajskiego słowa, jakie zwykle oddawane jest jako Świątnica. Rozumiemy więc, że naczynia wspomniane w wersecie 12 oznaczają naczynia złotego ołtarza. Należy również zauważyć, że wersety te nie wyszczególniają różnych rodzajów naczyń, jak ma to miejsce w przypadku stołu, świecznika i miedzianego ołtarza. Ponieważ jednak obydwa ołtarze zapatrują się na te same rzeczy z różnych punktów widzenia – złoty ołtarz podaje Boski, a miedziany ludzki punkt widzenia – możemy słusznie założyć, że poza kadzielnicami złotemu ołtarzowi towarzyszyły cztery rodzaje naczyń, tak jak poza kadzielnicami cztery rodzaje naczyń towarzyszyły ołtarzowi miedzianemu (2Moj. 38:3).
(66) Przykrycie złotego ołtarza niebieskim płótnem reprezentuje wierną służbę, jaką kapłaństwo wykonuje na rzecz antytypicznego Złotego Ołtarza – Kościoła z punktu widzenia ofiarowania się; wskazuje też na to, że Jehowa i kapłaństwo uważają taką służbę za wierną. Przykrycie go skórami foczymi przedstawia to, że służba kapłaństwa na rzecz antytypicznego