Epifaniczny tom 8 – rozdział 2 – str. 92
Lewici Wieku Ewangelii
Z Pisma Świętego, faktów oraz zbieżności typów i antytypów. Jezus wprost stwierdza, że Apostołom dano prawo związywania i rozwiązywania (Mat. 18:18,19), tzn. podawania nauk, organizacji i praktyk obowiązujących Kościół oraz uwalniania go od wszelkich innych nauk, organizacji i praktyk. Apostołowie początkowo czynili to ustnie, a następnie w pismach do zborów, które istniały za ich dni. Przez swe pisma czynią to cały czas jako swe ogólne zadanie opieki nad Kościołem w odniesieniu do nauk, organizacji i praktyk. Pismo Święte i fakty potwierdzają to zatem o Apostołach. Słowa naszego Pana dotyczące onego Sługi (Mat. 24:45-47; Łuk. 12:42-44) dowodzą, że nasz Pastor jako antytypiczny Eleazar miał zadanie nauczania prawdy, organizacji i praktyk w stosunku do Kościoła Żniwa Ewangelii, wraz z kierowaniem jego ogólną pracą.
(71) Gdy spojrzymy na zgodność typu i antytypu, dostrzegamy to samo. Zajmowanie się przez Eleazara oliwą do świecenia jest typem po pierwsze Apostołów, a po drugie onego Sługi, odpowiedzialnych za właściwe rozumienie prawdy. Zatem wszyscy inni słudzy prawdy w wyniku zarządzenia Pana byli zobowiązani podporządkować swe zrozumienie nauk religijnych ich decyzji. Każda próba przedstawiania nauk niepodporządkowanych im była pogwałceniem ich władz urzędowych. Wonne kadzidło przedstawia rzeczy ofiarowane przez kapłanów – ich ludzkie doskonałości, rzeczywiste lub poczytane; podlegały one nadzorowi antytypicznego Eleazara w tym znaczeniu, że sposób, metoda i duch wykorzystywania ich w służbie Pana miał być zgodny z instrukcjami antytypiczne go Eleazara, pochodzącymi ze Słowa. Codzienna ofiara śniedna przedstawia cześć i chwałę dla Jehowy w wyniku przedstawiania Słowa przez antytypicznych Kapłanów, przynoszącego Bogu zaszczyt, chwałę, a także w wyniku ich służby w realizacji Jego planu. Ogólne kierowanie pracą przedstawiania prawdy, jako sposobu uwielbiania i służenia Jehowie,