Epifaniczny tom 8 – rozdział 3 – str. 153
Grzesznicy i Nazarejczycy Wieku Ewangelii
Amramici), którzy uważają, że naszym ofiarowaniem zajmuje się tylko Jezus, bez naszej współpracy. Wiele wersetów, np. Żyd. 13:16,17; 1Piotra 2:5, a także omawiany obecnie typ, dowodzą czegoś przeciwnego. Ponadto, nasze doświadczenie dowodzi czegoś przeciwnego, ponieważ z pewnością współdziałamy z Nim w zużywaniu wszystkiego, co posiadamy w głoszeniu prawdy. Z doświadczenia wiemy, że jako ochotnicy, strzelcy, kolporterzy, rozmówcy, nauczyciele i kaznodzieje głosimy prawdę, używając pod kierunkiem naszego Pana naszego całego poświęconego człowieczeństwa do pełnienia tej służby. Uwielbiamy Boga za to, że Jezus składa nasze ofiary i że my mamy przywilej z Nim w tym współpracować.
(53) Kapłan składający ofiarę za grzech Nazarejczyka (w. 16) jest typem tego, że nasz Pan składa ofiarę sług prawdy jako część ofiary za grzech Kościoła. Składanie przez niego całopalnej ofiary Nazarejczyka przedstawia Boga, który przez Pana Jezusa objawia fakt, że dzięki zasłudze ofiary Jezusa, ofiary sług prawdy są możliwe do przyjęcia przez Boga. Kapłan składający ofiarę spokojną Nazarejczyka (w. 17) przedstawia naszego Pana umożliwiającego sługom prawdy wypełnianie obowiązków przymierza wynikających z ich urzędu – obietnic i ślubów, jakie złożyli Panu w odniesieniu do swego urzędu. Czynienie tego samego przez kapłana z koszem przaśnych placków jest typem faktu, że nasz Pan umożliwia wypełniać te śluby sługom prawdy jako nowym stworzeniom w uświęceniu oraz w nadziei chwały. Złożenie przez kapłana ofiary z pokarmów i płynów wraz z ofiarą spokojną przedstawia fakt, że nasz Pan, jako Najwyższy Kapłan, umożliwia sługom prawdy poznanie i ogłaszanie prawdy na czasie w jej głębokich i płytkich zarysach.
(54) Zgolenie włosów przez Nazarejczyka (w. 18) było przygotowaniem do umieszczenia ich w ogniu, pod ofiarą spokojną, w celu ułatwienia jej spalenia. Jak wykazaliśmy