Epifaniczny tom 8 – rozdział 4 – str. 197
Ofiary Książąt Wieku Ewangelii
kiedyś byli spłodzeni do Boskiej natury jako nowe stworzenia i mieli przydzielone korony. Waga łyżki, 10 sykli, sugeruje w typie ludzkie władze ofiarującego, doskonałe w poczytany sposób; waga czaszy, 70 sykli, iloczyn 7 i 10, sugeruje w typie, że ofiarującymi były Boskie nowe stworzenia, w poczytany sposób w doskonałych ludzkich ciałach; waga misy – 130 sykli (130 jest sumą 70 i 60, przy czym 60 jest wielokrotnością 6, symbolu zła i niedoskonałości, natomiast 10 jest tutaj symbolem ludzkiej natury, czyli 60 reprezentuje upadłą ludzką naturę) – przedstawia w typie to, że antytypiczna misa miała być ofiarowana przez spłodzone z Ducha jednostki dwoistego umysłu (Jak. 1:8).W wadze tych naczyń zawarte są zatem typiczne aluzje do różnych charakterystycznych cech Wielkiej Kompanii. Pan pokazuje nam więc, że Nachszon oraz pozostali książęta są typem wodzów z utracjuszy koron w jeszcze inny sposób niż ich udział w ofierze za grzech. Srebrna misa i czasza w kontraście do złotej łyżki wydaje się także reprezentować myśl, że wartość nauk naprawiających i obalających jest dla Boskich celów mniejsza od wartości nauk etycznych.
(34) Czytamy dalej, że misa i czasza były pełne przedniej mąki zagniecionej z oliwą na ofiarę śniedną (w. 13). Jak już dowodziliśmy, ofiara śniedna (z pokarmów) reprezentuje wychwalanie – ogłaszanie planu Jehowy, jako przynoszącego Mu zaszczyt przez manifestowanie Jego wspaniałej mocy, mądrości, sprawiedliwości i miłości, a także cześć – służbę w interesie Jego planu. Ofiara śniedna Nachszona w misie i czaszy jest więc typem faktu, że w wyniku naprawiających i obalających nauk antytypicznego Nachszona, słowem mówionym i pisanym, miała być oddana Bogu chwała przez ich służbę w propagowaniu właściwego dla nich zarysu Jego planu – Wieczerzy Pańskiej. Przednia mąka reprezentuje drobiazgowość nauk antytypicznego Nachszona, a oliwa – że była to ofiara nowych stworzeń, które wnoszą do służby przynajmniej pewną miarę Ducha Pańskiego. Czytamy, że złota łyżka [polskie przekłady błędnie oddają to słowo jako czara, kadzielnica – przypis tł.]