Epifaniczny tom 8 – rozdział 5 – str. 270
Ofiary Książąt Wieku Ewangelii – cd.
o całkowitej niemożliwości znoszenia papieskiego antychrysta.Pamiętajmy, że zgodnie z papieskimi doktrynami taka bulla jest nieomylna, ponieważ została skierowana do całego chrześcijaństwa ex cathedra. Pamiętajmy również, że współcześni papieże żywią te same uczucia, np. wobec antykatolickich mężów stanu Francji, Niemiec i Meksyku, lecz nie zdradzają ich, ponieważ brakuje im władzy do podjęcia choćby próby wprowadzenia ich w życie, której nie brakowało im w czasach Henryka. Poparty przez swój naród, Henryk zakazał wprowadzania i ogłaszania bulli na terenach podległych jego władzy, traktując to jako zdradę stanu. Odpowiedział częściową grabieżą majątków papieskich i zakonnych, zdobytych przez duchowieństwo i klasztory wbrew Statutowi Mortmain, i wykorzystał część tych przychodów do wyposażenia armii, marynarki i swych twierdz, by odeprzeć grożące mu inwazje, do których zachęcała papieska bulla. Cranmer i jego towarzysze za pomocą Pisma Świętego i historii obalili cały fundament, na którym oparte były pretensje tkwiące u podstaw bulli. Papiescy legaci i inni przedstawiciele papieża nie byli widziani w Anglii przez następne 15 lat, do czasu wstąpienia na angielski tron przez Marię, córkę Henryka z Katarzyny, która przywróciła papiestwo oraz papieskie metody oraz w nieludzki sposób mordowała świętych i męczenników Jezusa, dzięki czemu słusznie odziedziczyła epitet „krwawa”, należący do jej imienia – „krwawa Maria”. Twierdziła, że jest ulubienicą Boga na ziemi, ponieważ była do Niego podobna bardziej niż ktokolwiek inny, gdyż – jak mawiała – Bóg torturuje heretyków wiecznie, a ona torturuje ich na tyle, na ile może!
(48) Antytypiczny Eliasaf ofiarował swoją misę – naprawianie złego postępowania wobec władzy świeckiej, szczególnie w działaniach opartych na błędzie, że Kościół nie podlega władzy świeckiej, lecz vice versa. Strofował on tych angielskich katolików, którzy przyjmowali korzyści od papieża i wnosili na jego rzecz pewne opłaty – swój pierwszoroczny dochód, coroczne podatki itp. – jako naruszenie prawa krajowego. Ganił tych katolików, którzy za czasów Elżbiety okazywali posłuszeństwo