Epifaniczny tom 8 – rozdział 7 – str. 407
Ofiary Książąt Wieku Ewangelii – dok.
Kościoła Anglii z reguły był arystokratyczny w uczuciach, światowy w ambicjach i klerykalny w religii; religijne dobro zwykłych ludzi miało dla niego niewielkie znaczenie. Religijność klasy średniej zazwyczaj była czysto formalna, co można zauważyć na przykładzie decyzji sędziego, który uważał, że jeśli w mieście są episkopalianie, prezbiterianie, kongregacjonaliści, baptyści i kwakrzy, jest wystarczająco dużo sposobów dostania się do nieba, by zadowolić każdego rozsądnego człowieka. Jeśli ktoś w jego mieście nie chciał pójść do nieba przez jeden z tych kościołów, on nie pozwalał mu dostać się tam przez jakikolwiek inny, i dlatego zabraniał metodystom żyć lub propagować tam swoją wiarę! Pod względem religijnym niższe klasy w Anglii cechowało krańcowe ubóstwo. Charakteryzowało je najbardziej podłe i zwierzęce postępowanie, warunki i poglądy. Godny ubolewania religijny stan wszystkich tych klas, jak owiec rozproszonych i omdlewających bez prawdziwych pasterzy, pobudził serce Wesleya i jego współpracowników, by walczyć, narażać się, ponosić ofiary i cierpieć dla tych zagubionych dusz. Skoro zewsząd otaczały ich tak smutne warunki, skoro ich serce wypełnione było Boską miłością i skoro obawiali się wiecznych mąk dla niewierzących, czy dziwne jest, że ich szafarska doktryna, jako żywa siła w ich sercu, czyniła z nich głosicieli odnowy religijnej, by mogli poprowadzić swych nawróconych do świętości Boskiej miłości w uświęceniu, co było ich przywilejem jako ludu Bożego? Widzimy więc, że ich szafarska doktryna sama w sobie była pokarmem na czas słuszny i prowadziła ich do pomagania innym w dochodzeniu przez „nawrócenie” do stanu, w którym mogłaby być pokarmem na czas słuszny także dla nich.
(30) Chcemy teraz podać kilka myśli ogólnych na temat Jana Wesleya, którego Boska opatrzność wzbudziła jako część antytypicznego Jakuba, użytego do spłodzenia antytypicznego Aszera. Urodził się w roku 1703 w Epworth, w Anglii, a zmarł w wieku 88 lat w roku 1791 w Londynie. Jego ojciec był duchownym