Epifaniczny tom 8 – rozdział 7 – str. 440
Ofiary Książąt Wieku Ewangelii – dok.
świeckiej. Przez Thomasa Cranmera doktryna ta została uczyniona podstawą ruchu Maluczkiego Stadka, który został wypaczony w Kościół episkopalny, szczególnie przez królową Elżbietę. (7) Usprawiedliwienie jest z łaski Boga, wyłącznie przez wiarę w zasługę Chrystusa. Przez Marcina Lutra doktryna ta została uczyniona podstawą ruchu Maluczkiego Stadka, który został wypaczony w Kościół luterański, głównie przez Jana Mocnego, elektora Saksonii. (8) Każdy zbór jest pod zwierzchnictwem Chrystusa panią swych własnych spraw, niezależnym od wszelkiej zewnętrznej kontroli religijnej, lecz jednym w siedmiorakiej więzi chrześcijańskiej jedności z innymi chrześcijańskimi zborami i jednostkami. Przez Roberta Browne doktryna ta została uczyniona podstawą ruchu Maluczkiego Stadka, który został wypaczony w Kościół kongregacjonalny, głównie przez Henry Barrowsa. (9) Prawdziwa religia to najwyższa miłość do Boga oraz miłość do bliźniego jak do samego siebie. Przez George’a Foxa doktryna ta została uczyniona podstawą ruchu Maluczkiego Stadka, który został wypaczony w Kościół kwakrów, Przyjaciół, głównie przez Williama Penna. (10) Ludem Pana są tylko usprawiedliwieni i poświęceni. Przez Baltazara Hubmaiera doktryna ta została uczyniona podstawą ruchu Maluczkiego Stadka, który został wypaczony w Kościół baptystów, głównie przez Menno Simonisa. (11) Boskim ideałem dla ludu Pana jest Boska miłość, jako podstawa uświęcenia. Przez Jana Wesleya doktryna ta została uczyniona podstawą ruchu Maluczkiego Stadka, który został wypaczony w Kościół metodystów, głównie przez dra Thomasa Coke’a. (12) Jeden Bóg jest miłością. Przez Michała Serweta doktryna ta została uczyniona podstawą ruchu Maluczkiego Stadka, który został wypaczony w Kościół unitarian, głównie przez Faustusa Socyna.
(62) Powyżej podaliśmy streszczenie dwunastu szafarskich doktryn dwunastu denominacji, wraz z nazwiskami dwunastu głównych braci z Maluczkiego Stadka, którzy użyli