Epifaniczny tom 8 – rozdział 8 – str. 488

Oczyszczenie, poświęcenie i służba Lewitów Wieku Ewangelii

że ta brzytwa reprezentuje ostre demaskowanie, obnażanie przez Prawo. Określenie prawo, zawierające się w antytypicznej brzytwie, oznacza dwie rzeczy: (1) Boską sprawiedliwość (5Moj. 4:13; 2Moj. 34:28; Rzym. 2; 14, 15, 27; 7:7-14); oraz (2) umowę między Bogiem i człowiekiem, w ramach której Bóg oferował życie posłusznym i żądał śmierci nieposłusznych (5Moj. 30:15-20; Ozeasz 6:7; Gal. 2:16; 3:10-12). Jak dotąd, jego dwoma rodzajami są prawo naturalne i Prawo Mojżeszowe. W Tysiącleciu przybierze ono jeszcze trzeci rodzaj – Nowego Prawa, Nowego Przymierza. Pismo Święte uczy nas, że tym, którzy na nie reagują, to Prawo najpierw udziela wiedzy o ich grzechach (Rzym. 3:20). Czyni to po pierwsze pokazując, co jest dobre, a co złe w motywach, myślach, słowach i czynach; po drugie, pokazując każdemu, że w motywach, myślach, słowach i czynach wielokrotnie nie postępował właściwie, lecz źle. W ten sposób przekonuje go, że jest winny grzesznych czynów i grzechów zaniechania (Rzym. 3:19). Pierwszą z tych dwóch funkcji Prawo to realizuje przez przedstawianie ogólnych zasad odnośnie motywów, myśli, słów i czynów, podając na przykład dziesięć przykazań (2Moj. 20:1-17) oraz różne ich wyjaśnienia (Mat. 23:27-40; Rzym. 7:1-25), a także szczegółowo opisując różne motywy, myśli, słowa i czyny z nimi zgodne lub im przeciwne. Drugą z tych dwóch funkcji pełni przez stosowanie tej wiedzy do motywów, myśli, słów i czynów tych, których uwagę przyciąga swymi naukami i oskarżeniami. W ten sposób uczy ich wiedzy o sprawiedliwości i grzechu w ogólności, a szczególnie w odniesieniu do nich samych. Wykazując im, że są winni grzechów zaniechania i grzesznego postępowania w motywach, myślach, słowach i czynach, przekonuje ich, że są grzesznikami (Rzym. 7:1-25). Czyni to nie tylko objawione Prawo Boże, lecz także prawo naturalne, którego pozostałości są wypisane w umyśle i sercu człowieka, prowadząc do takiej wiedzy i przekonania przy współpracy sumienia (Rzym. 2:14, 15). Przez te funkcje

poprzednia stronanastępna strona