Epifaniczny tom 8 – rozdział 8 – str. 527
Oczyszczenie, poświęcenie i służba Lewitów Wieku Ewangelii
że jest on właściwie umieszczony w tym rozdziale, pokazując, jak wersety 9-11 słusznie pojawiają się między nim a wersetem 8, po którym na pierwszy rzut oka powinien on w naturalny sposób się znaleźć. Pierwsze zdanie tego wersetu brzmi: „A Lewici oprą swe ręce na głowach cielców”. Jeśli chodzi o cielca na ofiarę za grzech, ta czynność reprezentuje wiarę opierającą się, polegającą i spoczywającą na Jezusie jako zastępcy wierzących grzeszników w śmierci, jako ofierze za grzech. Biblia wyraźnie uczy, że Jezus stał się zastępcą grzesznika w śmierci (Izaj. 53:4-12; Dan. 9:26; Mat. 26:28; Jan 1:29; 6:51; 10:11, 15; 11:50-52; Rzym. 3:24-26; 4:25; 5:6-21; 8:3,4; 14:15; 1Kor. 8:11; 15:3; 2Kor 5:14, 18-21; Gal. 1:4; 4:4,5; Efez. 1:7; 2:13-16; 5:2, 25; Kol. 1:20-22; 1Tes. 5:9, 10; 1Tym. 2:5, 6; Żyd. 2:6-9; 9:12-15, 28; 10:4-9, 12; 13:12; 1Piotra 1:18, 19; 2:21, 24; 3:18; 4:1; 1Jana 2:2; 3:5, 16; 4:10; Obj. 5:9). W powyższych odnośnikach przytoczone są dwa rodzaje wersetów: te, które bezpośrednio uczą, że Jezus jako istota ludzka stał się naszym Zastępcą, oraz te, które uczą o tym pośrednio pokazując, że umarł On za nas. To, jak za nas umarł, tj. w naszym interesie, jest pokazane w tych wersetach, które mówią, że cierpiał w miejsce nas, tj. jako nasz Zastępca. Umierając jako nasz Zastępca, umarł więc za nas, w naszym interesie. W wersecie 12 myśl o zastąpieniu nas przez Niego typicznie jest pokazana przez oparcie rąk Lewitówna cielcu składanym jako ofiara za grzech.
(50) Oparcie ich rąk na cielcu ofiary za grzech jest typem wiary polegającej na Chrystusie jako takim zastępcy. Zauważyliśmy już, w jaki sposób kładzenie rąk symbolizuje reprezentację, występowanie za innego. Pojęcie zastępstwa jest elementem reprezentowania, i właśnie o nie tutaj chodzi, ponieważ według Pisma Świętego Chrystus jest naszym reprezentantem w śmierci właśnie w znaczeniu zastępstwa. Zatem położenie rąk na zastępcy oznacza przyjęcie go jako takiego. Położenie przez Lewitów rąk na cielcu składanym jako ofiara za grzech jest więc typem tego, że usprawiedliwieni z wiary przyjmują człowieczeństwo Jezusa, ofiarę za grzech, jako zastępstwo za siebie, tj.