Epifaniczny tom 8 – rozdział 8 – str. 529
Oczyszczenie, poświęcenie i służba Lewitów Wieku Ewangelii
odpowiedniej ofierze za grzech (Jan 3:14-18; Rzym. 1:16; 10:6-10; 1Kor. 15:3; Gal. 3:13,22; Żyd. 9:14,15; 1Piotra 1:18,19; 1Jana 2:1,2; 4:10). Tych dwóch elementów używa też wobec Boga jako przebaczającego grzechy z uwagi na zasługę Chrystusa (Łuk. 24:47; Dz. 2:38; 10:36; 13:38,39; Rzym. 3:24-26; 4:3-8; Efez. 4:32; Żyd. 9:22; 1Jana 1:7,9; Obj. 1:5). Tych dwóch elementów używa również wobec Boga jako przypisującego wierzącemu sprawiedliwość Chrystusa (Rzym. 3:20-26; 10:4; 1Kor. 1:30; Gal. 2:16; 3:22; Filip. 3:9; 2Kor. 5:21; 1Jana 2:1). Wreszcie, używa tych dwóch elementów w odniesieniu do pokoju z Bogiem (Dz.Ap. 10:36; Rzym. 5:1; Efez. 2:14-17; Filip. 4:9; Kol. 1:20). Wiara nie tylko używa więc umysłowej oceny i polegania serca na Chrystusie jako odpowiedniej ofierze za grzech, lecz także na Bogu, który dzięki zasłudze Chrystusa przebacza grzechy wierzącemu, przypisuje mu sprawiedliwość Chrystusa oraz zawiera z wierzącym pokój. Wszystko to jest pokazane w opieraniu rąk Lewitów na dwóch cielcach, jak przedstawia to werset 12.
(52) Następna myśl poddana naszej uwadze to polecenie, by Mojżesz ofiarował jednego z cielców jako ofiarę za grzech, a drugiego – jako ofiarę całopalną Bogu, by dokonać pojednania za Lewitów. W naturalny sposób oczekiwalibyśmy, że polecenie złożenia ofiary za grzech i całopalnej, by dokonać pojednania za Lewitów, otrzyma Aaron, jako najwyższy kapłan. Tekst mówi nam jednak, że polecenie to otrzymał Mojżesz. Zauważamy natomiast, że werset 21 stwierdza, iż pojednania za nich dokonał Aaron. Jak możemy to zharmonizować? Jeśli chodzi o typ stwierdzamy, że obydwaj występowali wspólnie przy składaniu ofiary za grzech i całopalnej. Jeśli chodzi o antytyp, nasz Pan jako antytyp ich obydwu występował jako Wykonawca Boga (antytypiczny Mojżesz) oraz jako Najwyższy Kapłan (antytyp Aarona). Powodem jest więc pokazanie w antytypie zarówno działań wykonawczych, jak i kapłańskich, tj. w antytypie Jezus występował jako Wykonawca Boga, gdy to, co czynił, służyło realizacji Boskiego planu, oraz jako Najwyższy