Epifaniczny tom 8 – rozdział 8 – str. 535
Oczyszczenie, poświęcenie i służba Lewitów Wieku Ewangelii
grzechów Adamowych i rzeczywiście uznawało go za doskonałego w sprawiedliwości (Żyd. 10:14). Od tej pory nie mógł on już umrzeć w Adamie, tj. umrzeć śmiercią Adamową. Ponadto, wszelkie grzechy słabości lub ignorancji, jakie może on następnie popełniać, są przebaczane i przykrywane sprawiedliwością po okazaniu przez niego pokuty i wiary. Od tej pory bowiem nasz błogosławiony Orędownik (1Jana 2:1,2) rzeczywiście przypisuje na jego korzyść niezbędną zasługę przed Ojcem, w celu przebaczenia mu i uznania go za doskonałego w sprawiedliwości. W rezultacie Bóg rzeczywiście mu to przypisuje, w wyniku czego uzyskuje on przebaczenie, w poczytany sposób zostaje podniesiony do ludzkiej doskonałości i znajduje się w stanie pokoju z Bogiem w odniesieniu do tych grzechów. Gdyby nie ta łaskawa możliwość ze strony Pana na naszą korzyść, wszyscy już dawno bezpowrotnie upadlibyśmy. Dzięki niej możemy jednak stać i zwyciężać w wysokim powołaniu, z łaski Boga. Chwała niech będzie Jehowie za takiego Zbawcę! Chociaż werset 12 nie odnosi się do usprawiedliwienia ożywionego, gdyż nie jest ono udziałem Lewitów Wieku Ewangelii, dla jasnego i pełnego obrazu dobrą rzeczą jest jednak rozważenie go w tym kontekście, czym tłumaczymy przedstawienie go w tym miejscu.
(58) Werset 12 nie tylko poleca Mojżeszowi złożenie ofiary za grzech: poleca on mu również złożenie ofiary całopalnej. Jeśli chodzi o składanie ofiary za grzech, oznacza to, że nasz Pan otrzymał polecenie poczytanego przypisania Swej zasługi na korzyść pokutującego grzesznika. Jeśli chodzi o składanie ofiary całopalnej, przedstawia to coś, co nasz Pan czyni w związku z przebaczeniem przez Boga grzesznikowi, przypisaniem mu sprawiedliwości Chrystusa i dopuszczeniem go do stanu pokoju z Bogiem. W akapicie (53) zauważyliśmy, że składanie przez Mojżesza (w. 12) ofiary za grzech nie przedstawia ofiarowania się naszego Pana od Jordanu do Kalwarii, lecz poczytane przypisywanie przez Niego zasługi tej ofiary w niebie dla Lewitów Wieku Ewangelii. Podobnie rozumiemy, że składanie przez Niego ofiary całopalnej nie przedstawia Boga osobiście manifestującego przyjęcie ofiary