Epifaniczny tom 8 – rozdział 8 – str. 538
Oczyszczenie, poświęcenie i służba Lewitów Wieku Ewangelii
(Rzym. 5:10,11; 2Kor. 5:18,19; Efez. 2:16; Kol 1:20,21). Bóg jest jednak autorem dzieła pojednania (2 Kor. 5:18,19; Kol. 1:20).). Słowo pojednanie zakłada, że dwie jednostki lub strony pozostają w niezgodzie ze sobą. Oznacza to, że zostają one doprowadzone do stanu wzajemnego zadowolenia z siebie, dochodzą do jedności – po-jedn-ane. W tym przypadku to Bóg i grzesznik są w stanie niezgody ze sobą – Bóg jest niezadowolony z grzesznika z powodu jego grzechu, a grzesznik jest niezadowolony z Boga z powodu Jego sprawiedliwości oraz karania przez Niego grzechu przeciwko tej sprawiedliwości. Jako autor pojednania, Bóg zaplanował każdy etap jego realizacji: (1) przez karnację Swego Syna; (2) przez umożliwienie Mu ofiarowania się na śmierć; (3) przez wzbudzenie Go z martwych; (4) przez umożliwienie Mu przypisywania zasługi w celu zadowolenia Boga z nich w czasie Wieku Ewangelii – tymczasowo na korzyść usprawiedliwionych, a w sposób ożywiony na korzyść Kościoła; (5) przez doprowadzenie usprawiedliwionych do stanu zadowolenia z Boskiej sprawiedliwości, a Kościoła – z Boskiej sprawiedliwości i świętości; (6) przez umożliwienie Mu zastosowania Swojej zasługi za świat w celu zadowolenia Boga z niego; oraz (7) przez doprowadzenie posłusznych ze świata do stanu zadowolenia z Boga. Jak można zauważyć, punkty (1), (2) i (3) są przygotowawczym etapem dzieła pojednania, natomiast punkty (4), (5), (6) i (7) są rzeczywistymi elementami dzieła pojednania. Punkt (2) stanowi zasługę jako podstawę zadowolenia Boga ze wszystkich, pokazaną w punktach (4) i (6).
(61) Śmierć Chrystusa stanowi zasługową przyczynę pojednania (Rzym. 5:10; 2 Kor. 5:18, 19; Efez. 2:16; Kol. 1:20, 21). Współpracował On w każdym z siedmiu wymienionych wyżej elementów pojednania – biernie w punktach (1) i (3) oraz aktywnie w pozostałych pięciu. W każdym z nich jest On Narzędziem Boga dokonującym pojednania. Do pomocy w tym dziele Bóg i nasz Pan używają ludzkich narzędzi. Są nimi Apostołowie, prorocy, ewangeliści, pastorzy lub nauczyciele oraz nieurzędowi