Epifaniczny tom 8 – rozdział 9 – str. 630
Dwie paschy oraz słup obłoku i ognia
symboliczne słońce, które świeci w czasie dnia, oraz symboliczny księżyc, świecący w czasie nocy. Czy to ma jakiś związek z omawianym tematem? Odpowiadamy, iż czynimy to dlatego, że – ogólnie mówiąc – symboliczne słońce i symboliczny księżyc znaczą to samo, co antytypiczny słup obłoku i ognia. Jeśli chodzi o marsze i obozowania cielesnego Izraela, literalny słup obłoku i ognia służył mu bowiem tak, jak fizyczne słońce i księżyc służą rodzajowi ludzkiemu – oświetlając jego drogę i miejsce zamieszkania. Jeśli więc chodzi o symboliczne marsze i obozowania, antytypiczny słup obłoku i ognia dla duchowego Izraela pełni taką samą rolę, jak symboliczne słońce i księżyc. Ten fakt utożsamia je dość ściśle, a te różne symbole podkreślają różne działanie tych samych rzeczy – Słowo i Duch oświecają (słońce i księżyc) oraz prowadzą (słup obłoku i ognia). Stąd stosowność omówienia przez nas symbolicznego słońca i księżyca jako takich, by rozjaśnić antytyp słupa obłoku i ognia. To właśnie z punktu widzenia, że są one typem prawdy i jej ducha w postaci Starego i Nowego Testamentu możemy zrozumieć stosowność uwagi naszego Pastora, że słup obłoku i ognia był przejawem obecności Boga z Izraelem (Z’07, 216, 217), tak jak prawda na czasie i jej duch są najbardziej widocznym dowodem obecności Boga z Jego wiernym Izraelem duchowym. Wykazaliśmy więc, że dni Wieku Ewangelii, pokazane w czasie, gdy z Izraelem przebywał słup obłoku, to czasy żęcia Żniwa Żydowskiego i Ewangelii; że słup obłoku, ukazujący się w czasie dnia, reprezentuje prawdę na czasie z Nowego Testamentu oraz jej ducha w okresach żęcia. Wykazaliśmy również, że czas nocy, gdy Izraelowi ukazywał się słup ognia, reprezentuje okresy następujące natychmiast po dniach, między nimi a następnym dniem, tj. okres między dwoma żęciami oraz okres między Paruzją a Tysiącleciem, czyli Epifanię, natomiast sam słup ognia przedstawia prawdę na czasie ze Starego Testamentu oraz jej ducha. Prowadzi nas to do uwagi, że w Boskim planie jest jeszcze inny dzień i noc.