Epifaniczny tom 8 – rozdział 9 – str. 633
Dwie paschy oraz słup obłoku i ognia
z wiary. Z podobnego powodu niektórzy z tych w antytypicznym Obozie dostrzegają moralne i podstawowe prawdy usprawiedliwienia bardziej wyraźnie niż inni mieszkańcy Obozu, z których część symbolicznie jest niemal całkowicie ślepa. Zatem ci, którzy chodzą i mieszkają w pobliżu antytypicznego słupa obłoku i ognia, są błogosławieni większą miarą jego światła i ducha od tych, którzy nie chodzą i nie mieszkają tak blisko. Sugeruje to nam celowość chodzenia i mieszkania jak najbliżej postępującej prawdy i jej ducha. Jeśli będziemy tak czynić, jego światło i kierownictwo zawsze będzie prowadziło nas bardziej wyraźnie i z większym błogosławieństwem, aż w końcu dotrzemy do naszego dziedzictwa i domu Kanaanu, i na zawsze będziemy szczęśliwi i spokojni.
(27) Werset 17 podaje streszczenie tego, co jest podzielone na szczegóły w wersetach 18-23. Pokazuje on, że wraz z podniesieniem się obłoku znad przybytku synowie Izraela ruszali, a tam, gdzie on się zatrzymywał, obozowali. Jest to równie symboliczne, jak omówione już kwestie słupa. Co jest pokazane w rozpoczęciu przesuwania się obłoku, jego przesuwaniu się i zatrzymywaniu? Odpowiedzi udzielają nam zarówno związane z tym typy, jak i nasze doświadczenie. Skoro słup reprezentuje prawdę na czasie i jej ducha, rozpoczynanie jego przesuwania się odpowiednio przedstawia początek ich rozwoju. Gdy słup dokonał pewnego postępu po takim początku, postęp ten odpowiednio reprezentuje dalszy rozwój postępującego światła prawdy i jej ducha. Jego zatrzymanie się odpowiednio reprezentuje ukończenie odnośnej prawdy i jej ducha. Zatem każdy postęp słupa w kierunku Kanaanu reprezentuje postęp prawdy i jej ducha na jakiś temat lub tematy. Proces ten oczywiście miał swój początek, pokazany w rozpoczynaniu przesuwania się słupa, oraz koniec, pokazany przez zatrzymanie się słupa. Działania te zwracają uwagę na bardzo ważną biblijną zasadę. Jest ona wyrażana różnymi słowami, takimi jak „pokarm na czas słuszny” (Łuk. 12:42), „światło, które im dalej, tym bardziej świeci” (Przyp. 4:18) oraz „świadectwo na właściwe czasy” (1Tym. 2:6).