Epifaniczny tom 8 – rozdział 9 – str. 635
Dwie paschy oraz słup obłoku i ognia
swojego planu swoim sługom, prorokom”. Oznacza to, że w związku z rozwojem Boskiego planu nie wydarzy się nic, co wcześniej nie zostało objawione przez Niego za pośrednictwem pisarzy Biblii. I na odwrót, piszący Biblię pisali tylko o tym, co należy do tego planu i jego rozwoju.
(29) Tak więc każdy fragment Biblii ma charakter objawienia. Głównymi narzędziami realizującymi ten plan jest lud Boży Wieku Ewangelii. Z tego powodu plan ten w swych naukach, typach i proroctwach ma wiele do powiedzenia o jego działalności. Z tego też powodu wszystkie jego działania, potrzeby, doświadczenia i okoliczności związane z postępem Jego planu zostały przewidziane przez Boga i są podane w Biblii. Bóg umieścił w niej stosowne rzeczy, które udzielają mu odpowiedniej pomocy w jego działaniach, potrzebach, doświadczeniach i okolicznościach. Czyniąc to, Biblia okazuje się być dawcą pokarmu na czasie, dawcą coraz jaśniej świecącego światła oraz świadectwa na właściwy czas. To właśnie ta progresywność Bożego Słowa występuje w antytypie słupa obłoku i ognia, gdy zaczyna on postępować i kontynuuje ten postęp aż do końca. Gdy poda już wszystko na dany temat, nie podaje w tej kwestii żadnych nowych rzeczy, czego typem jest zatrzymanie się słupa. Z punktu widzenia człowieka ten stopniowy rozwój jest mniej lub bardziej powolnym procesem. Jest on bardzo dobrze opisany w Izaj. 28:9,10:„Kogóż to chce uczyć poznania [głębokich rzeczy] i komu tłumaczyć objawienie [znowu głębokie rzeczy]? Odwykłym od mleka, odstawionym od piersi [tym, którzy znają już pierwsze zasady Chrystusa (Żyd. 5:12-6:2). By pokazać, że podejmuje się uczyć takich stopniowo i etapami, stwierdza następnie]; bo przykazanie musi iść za przykazaniem, przykazanie za przykazaniem, przepis za przepisem, przepis za przepisem; trochę tu, trochę tam”. Kontekst pokazuje, że zgodnie z Boskim zamiarem metoda ta doprowadzi do upadku niegodnych i niewiernych (w. 11-13), ale odpowiednio wypróbuje wiernych (w. 16: „Kto wierzy [wierni], nie będzie w pośpiechu”, tj. nie będzie w pośpiechu w związku z pozornie wolnym postępem Słowa,